Sommige collega's presteren het om binnen een paar uren meerdere
posts te plaatsen. En dat vind ik dus Wauw. Dat je dat kunt! Meerdere posts in korte tijd, Wauw!
posts te plaatsen. En dat vind ik dus Wauw. Dat je dat kunt! Meerdere posts in korte tijd, Wauw!
Het Wauwgevoel door mezelf heeft alles te maken met afgelopen weekend.
Twee jaar geleden raakte ik in de voorbereiding naar een vierde marathon geblesseerd. Hardlopen was voorlopig uit den boze. Een langdurige achillespeesblessure, mijn zwakke schakel, zorgde ervoor dat de hardloopschoenen lang in het vet konden blijven staan. En Bird zonder sporten is lastig.
Volgens de geleerden was zwemmen goed en ook fietsen kon geen kwaad. Twee jaar geleden kocht ik dus een crossfiets en een badpak, een zwembril, een badmuts en oordoppen.
Twee jaar geleden raakte ik in de voorbereiding naar een vierde marathon geblesseerd. Hardlopen was voorlopig uit den boze. Een langdurige achillespeesblessure, mijn zwakke schakel, zorgde ervoor dat de hardloopschoenen lang in het vet konden blijven staan. En Bird zonder sporten is lastig.
Volgens de geleerden was zwemmen goed en ook fietsen kon geen kwaad. Twee jaar geleden kocht ik dus een crossfiets en een badpak, een zwembril, een badmuts en oordoppen.
Al gauw kwamen daar klikschoenen bij, een fietsbril en zelfs een helm.
Het Vrijburgbad werd wekelijks een paar keer bezocht. Tussen de 40 baantjes schoolslag regelmatig eentje op de rug, lekker voor de spieren......
Het Vrijburgbad werd wekelijks een paar keer bezocht. Tussen de 40 baantjes schoolslag regelmatig eentje op de rug, lekker voor de spieren......
Fietsen en zwemmen, het beviel me prima.
Na ruim een half jaar konden de schoentjes weer ondergebonden worden.
De osteopaat werd bedankt voor bewezen diensten. Zijn advies "sporten met mate" zou een must worden om ervoor te zorgen dat ik kon blijven hardlopen. Ik moest tevreden zijn met de zevenheuvelenloop en de kustmarathon laten schieten.
Moeilijk voor iemand die in graag naar ultieme uitdagingen zoekt.
Het woord triatlon kwam vaak ter sprake als ik vertelde over mijn nieuwe combinatie: zwemmen, fietsen en lopen. Een privéles van collega Han en later een badmeester leerde mij borstcrawl. Twee keer per week een duik gevolgd door 50 banen borstcrawl. Twee maal per week een fietstocht en tweemaal per week een loopje. Alles met mate.......en zowaar, het beviel. Maar altijd is daar de drang naar een nieuwe sportuitdaging.....
Afgelopen zaterdag was het zover. Op het laatste moment schreef ik mezelf in voor de 1/8 triathlon van Kamperland. 500 meter zwemmen in het Veerse meer (20 baantjes), 20 kilometer fietsen en 5 kilometer hardlopen.
En daarom heb ik dus Wauwgevoel. Het was slechts 1/8ste. Maar het voelde heerlijk. Golfslaf, wind en regen. Blaren, open voeten van de stenen in het veerse. Bloed, zweet, maar een brede lach. De hele race. 1 uur en 31 minuten lang. Zwemmend deed ik het aardig. Fietsend ben ik door wel 50 mensen ingehaald. Lopend passeerde ik er 4. Het podium heb ik niet gehaald. Sterker nog, ik werd 109de van de 119. Maar....... "What a feeling".
Na ruim een half jaar konden de schoentjes weer ondergebonden worden.
De osteopaat werd bedankt voor bewezen diensten. Zijn advies "sporten met mate" zou een must worden om ervoor te zorgen dat ik kon blijven hardlopen. Ik moest tevreden zijn met de zevenheuvelenloop en de kustmarathon laten schieten.
Moeilijk voor iemand die in graag naar ultieme uitdagingen zoekt.
Het woord triatlon kwam vaak ter sprake als ik vertelde over mijn nieuwe combinatie: zwemmen, fietsen en lopen. Een privéles van collega Han en later een badmeester leerde mij borstcrawl. Twee keer per week een duik gevolgd door 50 banen borstcrawl. Twee maal per week een fietstocht en tweemaal per week een loopje. Alles met mate.......en zowaar, het beviel. Maar altijd is daar de drang naar een nieuwe sportuitdaging.....
Afgelopen zaterdag was het zover. Op het laatste moment schreef ik mezelf in voor de 1/8 triathlon van Kamperland. 500 meter zwemmen in het Veerse meer (20 baantjes), 20 kilometer fietsen en 5 kilometer hardlopen.
En daarom heb ik dus Wauwgevoel. Het was slechts 1/8ste. Maar het voelde heerlijk. Golfslaf, wind en regen. Blaren, open voeten van de stenen in het veerse. Bloed, zweet, maar een brede lach. De hele race. 1 uur en 31 minuten lang. Zwemmend deed ik het aardig. Fietsend ben ik door wel 50 mensen ingehaald. Lopend passeerde ik er 4. Het podium heb ik niet gehaald. Sterker nog, ik werd 109de van de 119. Maar....... "What a feeling".
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Wauw.........ik ben een triatleet,Birdy
4 opmerkingen:
Heey Birdy
Dit wist ik nog niet, goed vrouw !!! Mooi dat je dit nog kan, zelf kan ik helaas niet meer hardlopen en mijn sportieve prestatie bepreken zich zo ongeveer door een rondje te lopen rond een biljart !!!
Gr
Kees
Weet je Bird, wat jij presteert doen de genoemde collega's je (nog)niet na hoor.
Wauw... je kanjert!
@Kees: Ben ook heel blij dat ik lekker kan sporten. Een dag niet gesport is.....
Biljarten heb ik nog nooit gedaan, maar ook dat lijkt me leuk. Als er maar een spelelement inzit, toch?
@Henk: 3 dagen zwijgen komt volgens mij zelden voor bij dr. henkenstein. Het lijkt wel een sport :)
@Marleen: Dat woordje "nog".....zin om morgen mee te trainen? Lekker na het werk even "relaxen": In hardloopkleren met badpak eroverheen naar het zwembad rennen, daar schoenen en shirt uit, het water in en zonder afdrogen terug naar huis lopen. Even douchen en de avond kan beginnen. Heerlijk. Vanaf de bieb is het 3,3 km naar de kassa van het Vrijburgbad. Moet kunnen....
@Allen: Dank voor jullie reacties, leuk,
M
@Bird: Lol. Dat kan ik je niet aan doen... :-)
Een reactie posten